بررسی آنومالی آرسنیک موجود در منابع آب سد سهند

Authors

عطاالله ندیری

اصغر اصغری مقدم

فریبا صادقی

حسین آقایی

abstract

سد سهند با حجم مخزنی 135 میلیون متر مکعب در جنوب غرب شهرستان هشترود یکی از مهمترین سدهای استان آذربایجان شرقی محسوب می شود. این سد علاوه بر تأمین آب شرب و صنعتی شهرستان هشترود، آب کشاورزی حدود 11 هزار هکتار از اراضی این منطقه را تأمین می کند. با توجه به اهمیت این منبع آبی از نظر کشاورزی، شرب و صنعت، طی 8 سال اخیر (1381- 1388) کیفیت آب مخزن سد و منابع آب سطحی و زیرزمینی مرتبط با آن مورد پایش قرار گرفته است. بر اساس نتایج تجزیه و تحلیل 308 نمونة آبی به دست آمده که شامل تجزیه و تحلیل مشخصه های فیزیکی، عناصر اصلی، یون های فرعی و فلزات سنگین بود، آنومالی از آرسنیک در منطقه مشاهده شد. به طوری که در برخی از منابع آبی مرتبط با مخزن سد غلظت آرسنیک به ده برابر استاندارد جهانی (10ppb) نیز می رسد. هدف این تحقیق تعیین منشأ و بررسی هیدروشیمیایی آنومالی های موجود در آب انباشته شده در سد سهند و منابع سطحی و زیر زمینی مرتبط با آن است. بدین منظور از روشهای گرافیکی و تجزیه به عوامل استفاده شد. این روشها توانستند به کمک شواهد صحرایی و مطالعات زمین شناسی سه تیپ و پنج منشأ کلی برای منابع آبی منطقه شناسایی و پنج عامل اصلی مؤثر بر هیدروشیمی منطقه را مشخص کنند. بر اساس نتایج به دست آمده، تغلیظ اپی ترمالی آرسنیک در سازندهای میوسن می تواند منشأ اصلی آنومالی آرسنیک در منابع آبی منطقه باشد که نتایج هیدروشیمیایی نشان داد که جداسازی آن از منشأ و آزادسازی آن در منابع آبی، عموماً از طریق کمپلکس سازی یون بی کربنات صورت گرفته است.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

بررسی تغییرات زمانی و مکانی کیفیت منابع آب ورودی به سد سهند هشترود با تأکید بر آنومالی آرسنیک در منطقه

منطقه مورد مطالعه در شمال غرب ایران، در استان آذر بایجان شرقی و محدوده دامنه جنوب شرقی کوه سهند و غرب شهرستان هشترود واقع شده است. اقلیم منطقه با متوسط میزان بارش سالیانه 350 میلی متر و براساس اقلیم نمای آمبرژه جزو آب و هوای نیمه خشک سرد تقسیم بندی می گردد. از لحاظ هیدرولوژیکی در محدوده حوضه سفیدرود و جزوی از زیرحوضه دریای خزر می باشد. سد سهند در محل تلاقی دو رودخانه دائمی آلمالو و قرنقو احداث ...

استفاده از مدل منطق فازی مرکب در برآورد آرسنیک منابع آبی در حوضه آبریز سد سهند

در این مطالعه از مدل منطق فازی مرکب (ICFL) برای برآورد غلظت آرسنیک کل (III, V) در محدوده مطالعاتی سد سهند استفاده شده است. با توجه به بالا بودن مقادیر آرسنیک نسبت به مقادیر  استاندارد جهانی (mg/L 01/0)، گروه زمین‌شناسی دانشگاه تبریز و سازمان آب منطقه‌ای آذربایجان ‌شرقی از منابع آب زیرزمینی و سطحی منطقه نمونه‌برداری و متغیرهای هیدروشیمیایی آن را تجزیه کرده‌اند. برای برآورد غلظت‌های آرسنیک کل، از...

full text

ارزیابی شوری و آرسنیک به عنوان عوامل مخرب کیفیت آب های سطحی و زیرزمینی حوضه آبریز سد سهند

مدیریت تقاضا و تأمین آب برای کاربری­های مختلف به همراه شناسایی، کنترل و کاهش آلاینده­های آب به منظور ارتقای شاخص­های کیفیت منابع آب و حفظ محیط زیست از رویکردهای مدیریت منابع آب کشور محسوب می­شود. با توجه به تأمین آب شرب، کشاورزی و صنعت مردم ناحیه از سد سهند و با توجه به گزارشات تأثیرات سوء سلامت مردم روستاهای اطراف، ناشی از مصرف آب شرب حاوی غلظت­های بالایی از آرسنیک (بیش از 200 برابر حد استاندا...

full text

بررسی میزان آرسنیک موجود در منابع آبی روستاهای شهرریوش و مقایسه با استانداردهای موجود با استفاده ازGIS

آرسنیک یکی ازخطرناک‌ترین عناصر موجود در آب ‌آشامیدنی است. مصرف آب آلوده به آرسنیک باعث بروز انواع بیماری‌های مختلف از جمله سرطان‌ها می‌شود. این مطالعه به‌منظور بررسی غلظت آرسنیک در منابع آب روستایی شهر ریوش کاشمر انجام گرفت. در این مطالعه توصیفی–تحلیلی مقطعی، 60 نمونه از 10 منبع آب شرب زیرزمینی شهر ریوش در طی ماه‌های اردیبهشت تا مرداد 1392 جمع‌آوری شد. نمونه‌برداری و محافظت نمونه‌ها مطا...

full text

ارزیابی خطر آلودگی منابع آب و خاک کشور به آرسنیک

آرسنیک شبه فلزی است که برای گیاهان، حیوانات، میکروارگانیسم‎ها و انسان سمی است. سازمان بهداشت جهانی حد مجاز آرسنیک در آب آشامیدنی را μg/l 10 و منابع مختلف این حد را در خاک mg/kg20 بیان کرده‎اند. غلظت آرسنیک در آب‎ و خاک‎ نقاط مختلف ایران (نقاطی با غلظت بیش از حد مجاز) به ترتیب بین μg/l840-10 و mg/kg2/1775-1/23 گزارش شده است. از جمله منابع آلاینده، می‎توان به وجود معادن طلا و مس ( به‎ویژه منطقه ت...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
محیط شناسی

Publisher: دانشگاه تهران

ISSN 1025-8620

volume 38

issue 3 2012

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023